کاشت ابرو در طول زمان از یک روش صرفاً جراحی به مجموعهای از تکنیکهای پیشرفته و سفارشی تبدیل شده است. در دهههای گذشته، کاشت ابرو اغلب بهصورت جراحیهای ابتدایی و همراه با درد و دوران بهبودی طولانی انجام میشد. روشهای قدیمی بر پیوند نوارهای پوستی از سایر نواحی بدن به ابروها تکیه داشت که نتایج طبیعی چندانی ارائه نمیکرد.
با پیشرفتهای فناوری و پزشکی، روشهای مدرنی مانند FUE (استخراج واحد فولیکولی) و FUT (انتقال واحد فولیکولی) معرفی شدند. این روشها، که امروزه رایجترین روشها برای کاشت ابرو هستند، امکان برداشت تکتک فولیکولهای مو از نواحی مناسب مانند پشت سر و کاشت آنها در ابروها را فراهم میکنند. این تکنیکها به نتایج طبیعیتر و دقت بیشتری در طراحی ابرو منجر شدهاند.
علاوه بر جراحی، روشهای غیرجراحی مانند **میکروبلیدینگ** و **میکروپیگمنتیشن** نیز به عنوان گزینههایی برای پرپشت کردن ابروها بدون نیاز به عمل جراحی ظاهر شدهاند. این تکنیکها، با استفاده از رنگهای نیمهدائمی، امکان اصلاح شکل و ضخامت ابرو را بهصورت موقت فراهم میکنند.
بدون شرح