کاشت مو به روش BHT | هزینه، مراحل و مراقبت ها


اگر اکنون با مشکل ریزش مو یا طاسی درگیر هستید، شاید این سوال را از خود پرسیده باشید که آیا نمی‌توان از موهای بدن برای پوشاندن نواحی طاسی سر استفاده کرد؟ اگر چند سال پیش این سوال را از خود می‌پرسیدید قطعا پاسخ آن منفی بود؛ اما خوشبختانه اکنون روشی به وجود آمده است که به کمک آن می‌توانید موهایی جذاب‌تر و زیباتر داشته باشید. کاشت مو به روش BHT این راهکار جذاب است که به موهای شما جذابیت و زیبایی می‌بخشد.

اگر به دنبال یک روش مناسب برای کاشت موی همسرتان می‌گردید یا جزء آقایانی هستید که از ریزش موها رنج می‌برید پیشنهاد می‌کنیم که خواندن این مطلب را از دست ندهید.

منظور از کاشت مو با موهای بدن چیست ؟

اگر به موهای بدن خود دقت کنید متوجه می‌شوید که ساختار آن‌ها با موهای سر بسیار متفاوت است؛ الگوی رشد، ضخامت و حتی رنگ این موها تفاوت زیادی با موهای سر دارد و به همین دلیل ممکن است با این سوال مواجه شوید که چطور می‌توان آن‌ها را به سر افراد پیوند زد؟

در کاشت مو با موهای بدن یکی از مهم‌ترین وظایف پزشک بررسی دقیق ساختار موهای بخش‌های مختلف بدن مانند کناره‌های گوش، زیر ریش، پشت گردن، سینه، بازوها یا در بعضی موارد موهای کمر است. این کار به منظور پیدا کردن ناحیه‌ای که شبیه‌ترین موها را به موهای سر دارد انجام می‌شود و باید با دقت بالایی صورت گیرد. نکته مهم اینکه همه موهای بدن مناسب برداشت نیستند و عدم توجه به فاکتورهای موثر در برداشت باعث می‌شود که در نهایت موهای سر شخص حالتی غیرطبیعی و شلخته داشته باشند.

تکنیک کاشت BHT یکی از روش‌های نوین کاشت مو است که در برترین کلینیک‌های پوست و موی جهان استفاده می‌شود و در حال حاضر افراد زیادی از آن نتیجه گرفته‌اند.

این تکنیک برای خانم‌ها قابل استفاده نیست و نمی‌توان از موهای بدن آن‌ها برای کاشت استفاده کرد. چرا که موهای سر خانم‌ها بسیار بلندتر و نرم‌تر است و ساختار آن به طور کلی با ساختار موهای بدن متفاوت است. پس اگر خانم هستید از همین ابتدا به سراغ روش‌های دیگری بروید که شما را به نتایج دلخواهتان می‌رساند.

روش انجام کاشت مو از بدن

پایه و اساس کاشت BHT همان کاشت مو به روش FIT یا FUE است که در آن‌ها گرافت‌های مو به صورت دستی یا با استفاده از دستگاه‌های اتوماتیک به صورت دانه‌ای برداشت می‌شوند. این گرافت‌ها معمولا از نواحی زیر ریش، سینه و شکم برداشته می‌شوند و بعد از آن به صورت دانه‌ای در ناحیه مورد نظر قرار می‌گیرند. معمولا پزشکان برداشت از موهای بدن را به عنوان آخرین گزینه در نظر می‌گیرند و این روش را بیشتر برای افرادی به کار می‌برند که بانک موی ضعیفی دارند و موهای این ناحیه نمی‌تواند جوابگوی منطقه طاسی آن‌ها باشد.

با توجه به تفاوت‌هایی که بین موهای سر و بدن وجود دارد در کاشت مو به روش BHT نکاتی وجود دارد که عدم توجه به آن‌ها می‌تواند بر روی نتایج کاشت تاثیر منفی بگذارد. مراحل پیوند موهای بدن به موهای سر تفاوتی با کاشت مو به روش SUT و FUE ندارد؛ اما در نظر گرفتن نکات زیر در زمان کاشت باعث می‌شود که شما به همه نتایج دلخواه خود برسید.

موها باید در فاز درست قرار گرفته باشند

به طور کلی موهای بدن ما دارای فازهای مختلف رویشی هستند که در زمان برداشت موها باید توجه ویژه‌ای به آن‌ها شود. اگر توجه کرده باشید موهای بدن هرگز از حد مشخصی بلندتر نمی‌شوند؛ این موضوع به این دلیل است که فاز استراحت یا تلوژن آن‌ها بسیار طولانی‌تر از موهای سر است. نکته مهم اینکه برداشت موها در فاز استراحت کار بسیار غلطی است و باعث می‌شود که حجم گرافت‌های آسیب دیده بالا برود و در نهایت فرد به نتایجی که در نظر داشته است نرسد.

نکته مهم اینکه هنگامی که موهای شما بلند هستند، تشخیص اینکه گرافت‌ها اکنون در کدام فاز قرار گرفته‌اند کار مشکلی است. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند که سه تا چهار روز قبل از کاشت موهای خود را بتراشید تا بتوان گرافت‌هایی که در فاز آناژن قرار دارند را تشخیص داد.

گردش خون نسبتا یکسانی با پوست سر داشته باشد

شرایط خون‌رسانی به بخش‌های مختلف بدن مانند شکم، سینه، بازوها و پاها با سر تفاوت دارد؛ به همین دلیل زمانی که پزشک شما را برای کاشت مو به روش BHT مناسب تشخیص می‌دهد باید به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشد. اگر گرافت‌ها در ناحیه‌ای قرار داشته باشند که سرعت خون‌رسانی به آن بیشتر از پوست سر است، زمانی که در ناحیه گیرنده قرار می‌گیرند، مواد مغذی کافی دریافت نمی‌کنند و به همین دلیل وارد فاز رشد نمی‌شوند.

با توجه به همین موضوع همواره تلاش می‌شود که موها از نواحی نزدیک‌تر به سر مانند ریش‌ها، اطراف گوش یا پشت گردن برداشته شوند تا هم از نظر گردش خون و هم از نظر مشخصات ظاهری شباهت زیادی به موهای سر داشته باشند.

نواحی مناسب برداشت در روش BHT

نواحی مختلف بدن ما پوشیده از مو است و معمولا متقاضیان BHT تصور می‌کنند که می‌توان از همه این فولیکول‌ها برای کاشت استفاده کرده است. با توجه به نکاتی که در بخش قبل بیان کردیم، در زمان انتخاب ناحیه اهدا در بدن باید وسواس زیادی به خرج داد و نمی‌توان صرفا به این دلیل که در ناحیه‌ای مو روییده است از آن برای کاشت استفاده کرد. بر اساس تحقیقاتی که طی سال‌های متمادی انجام گرفته است، فقط موهایی که در نواحی زیر رشد می‌کنند، بهترین گزینه برای کاشت هستند.

ناحیه سینه

یکی از نواحی برداشت در کاشت مو به روش BHT قسمت سینه است. در این قسمت نیز معمولا فولیکول‌ها تک تار مویی هستند و البته ضخامت آن‌ها از ریش کمتر است. نکته مهم اینکه رشد موهای سینه بسیار کندتر از ریش‌ها و موهای سر است و معمولا هم زمان زیادی در فاز استراحت بافی می‌مانند. علاوه بر این موهای ناحیه سینه اغلب فر هستند و بیشتر از 5 یا 6 سانتیمتر رشد نمی‌کنند. با توجه به همین موضوع می‌توان از این موها در قسمت جلوی سر یا ناحیه وسط استفاده کرد.

ناحیه زیر چانه (ریش‌ها)

تحقیقات نشان داده‌اند که موهای ریش بیشترین شباهت را به موهای سر دارند و به همین دلیل جزء اولین گزینه‌ها برای برداشت هستند. البته ریش‌ها دو تفاوت عمده با موهای سر دارند؛ اولین تفاوت مربوط به سرعت رشد آن‌ها است. معمولا موهای سر آقایان و ریش‌های آن‌ها از نظر اندازه یکسان هستند؛ اما سرعت رشد ریش‌ها بسیار کمتر است. علاوه بر این موهای ریش بسیار ضخیم‌تر از موهای سر هستند و اغلب به صورت تکی رشد می‌کنند. در واقع هر گرافتی که از ریش برداشته می‌شود، حاوی یک تار مو است و گرافت‌های چند تار مویی در این ناحیه وجود ندارد.

معمولا پزشکان برداشت از ریش‌ها را از زیر چانه انجام می‌دهند؛ چرا که این ناحیه اصلا در معرض دید نیست و اگر احیانا جای زخمی بر روی آن باقی بماند مشخص نخواهد بود. علاوه بر این برداشت از نواحی دیگر مانند گونه‌ها باعث از بین رفتن یکدستی ساختار ریش‌ها می‌شود و ظاهر آن‌ها را خراب می‌کند. در نتیجه پزشکان از قسمت زیر چانه برداشت را انجام می‌دهند تا افرادی که روی ریش‌های خود حساسیت دارند نگرانی نداشته باشند.

عوارض کاشت مو

روش BHT یکی از کم‌خطرترین روش‌های کاشت مو است و با توجه به پیشرفت‌هایی که در تکنیک‌های برداشت گرافت صورت گرفته است، عوارض بسیار کمی دارد. البته این بدان معنا نیست که بعد از کاشت با این روش هیچ عارضه‌ای را تجربه نخواهید کرد؛ اما این عوارض خیلی زود برطرف می‌شوند و نیازی نیست نگرانی از بابت این موضوع داشته باشید. در ادامه این بخش برخی از عوارض شایع بعد از کاشت به روش BHT را بیان خواهیم کرد.

  • چند روز بعد از کاشت در ناحیه اهدا و گیرنده اسکارهای بسیار ریزی تشکیل می‌شود که نشان‌دهنده بهبود هستند. توصیه می‌کنیم که به هیچ وجه این زخم‌ها را دست‌کاری نکنید یا لایه رویی آن‌ها را جدا نکنید. با این کار هم به گرافت‌های مو آسیب رسانده‌اید و هم در نهایت جای اسکار بر روی پوست شما باقی می‌ماند.
  • در اکثر موارد بعد از گذشت ۲ تا ۴ هفته از کاشت موهای کاشته شده کم‌کم می‌ریزند؛ این موضوع کاملا طبیعی است و نیازی نیست نگران آن باشید. به طور کلی ریزش یک باره موها بعد از کاشت و رویش مجدد آن‌ها در سال اول بعد از کاشت طبیعی است و نشان‌دهنده این است که گرافت‌ها در حال طی کردن روند بهبودی و رسیدن به نتیجه نهایی هستند.
  • در ۲ هفته اول بعد از کاشت احساس سوزش، خارش و بی‌حسی در محل اهدا و گیرنده دارید. علاوه بر این پوست شما ملتهب و قرمز است؛ این عوارض بعد از گذشت نهایتا دو هفته برطرف می‌شوند و دیگر اثری از آن‌ها باقی نخواهد ماند.

کاندید مناسب روش BHT

معمولا پزشکان کاشت موی BHT را به هر کسی پیشنهاد نمی‌دهند؛ در واقع اشخاصی اغلب افرادی که موهای سرشان به هیچ وجه برای کاشت مناسب نیست برای این روش انتخاب می‌شوند. با توجه به همین موضوع گروه‌های زیر برای کاشت مو به روش BHT بهترین گزینه‌ها هستند.

  • کسانی که موهای سرشان را به دلیل شیمی درمانی یا عوارض برخی داروها از دست داده‌اند و این موها دیگر مقاومت کافی برای رویش دوباره را ندارند.
  • افرادی که بانک موی آن‌ها بسیار ضعیف است و نمی‌تواند گرافت‌های کافی برای پر کردن ناحیه طاسی را تامین کند.
  • افرادی که بخش زیادی از موهای خود را در اثر یک سانحه یا سوختگی از دست داده‌اند.
  • افرادی که حجم موهای بدن آن‌ها زیاد است و می‌تواند تعداد مناسب گرافت برای برداشت را تامین کند.

نحوه انتخاب گرافت‌های مو

درست است که این افراد کاندید مناسبی برای BHT هستند؛ اما این بدان معنا نیست که می‌توان از همه موهای بدن آن‌ها برای برداشت استفاده کرد. پزشکان در زمان انتخاب ناحیه اهدا در بدن فاکتورهای مختلفی را در نظر می‌گیرند تا مطمئن شوند که این موها قابلیت کاشت دارند. پزشک بر اساس این پارامترها امتیازهایی به گرافت‌های کاندید برای رشد می‌دهد و سپس با توجه به نتیجه نهایی ناحیه مناسب برای برداشت را انتخاب می‌کند؛ اما این فاکتورها چه هستند؟

میزان تراکم

بسته به اینکه در هر سانتی متر مربع از بدن فرد چه تعداد گرافت فعال قابل برداشت وجود دارد، تراکم موها تعیین می‌شود. ممکن است برخی افراد کمتر از ۲۰ گرافت در یک سانتیمتر مربع از بدن خود داشته باشند که امتیاز ۰ به آن تعلق می‌گیرد. امتیاز ۱ مربوط به کسانی است که در هر سانتیمتر مربع بین ۲۰ تا ۴۰ گرافت مو دارند و اگر تعداد فولیکول‌ها بیشتر از ۴۰ بشود، امتیاز ۲ به فرد تعلق می‌گیرد.

شباهت موهای بدن و موی سر

معمولا موهای بدن از نظر رنگ، ضخامت و میزان نرمی با موهای سر تفاوت زیادی دارند؛ به همین دلیل لازم است که پزشک ناحیه‌ای را انتخاب کند که بیشترین شباهت را به موهای سر داشته باشد تا یکدستی آن‌ها از بین نرود. بر اساس میزان تفاوت بین موهای محل اهدا و ناحیه گیرنده امتیاز از ۰ تا ۲ به این پارامتر داده می‌شود.

تعداد گرافت‌های چند فولیکولی

موهای بدن معمولا به صورت تک فولیکولی رشد می‌کنند؛ به این معنا که در هر گرافت تنها یک تار مو وجود دارد؛ این موضوع باعث می‌شود که در مقایسه با سایر روش‌های کاشت مو نیاز به برداشت تعداد بیشتری گرافت وجود داشته باشد. در بعضی از قسمت‌ها ممکن است گرافت‌های فعالی با بیش از یک تار مو نیز پیدا شوند که اگر تعداد آن‌ها کمتر از ۲۰ درصد کل گرافت‌های مورد نیاز باشد امتیاز ۰، اگر بین ۲۰ تا ۳۰ درصد باشد امتیاز ۱ و برای بالاتر از ۳۰ درصد امتیاز ۲ را تخصیص می‌دهند.

مساحت ناحیه برداشت

هرچه مساحت ناحیه برداشت بیشتر باشد، می‌توان گرافت‌های بیشتری برداشت کرد؛ به همین دلیل این فاکتور نیز در انتخاب موهای بدن تاثیر زیادی دارد. پزشکان به مساحت کمتر از ۵۰ سانتی متر مربع امتیاز ۰ می‌دهند. نواحی با مساحت بین ۵۰ تا ۲۰۰ سانتیمتر مربع امتیاز ۱ می‌گیرند و به بیشتر از ۲۰۰ امتیاز ۲ داده می‌شود.

طول موهای بدن

بسته به اینکه طول موهای بدن چقدر است و چقدر با طول موهای سر تناسب دارد، امتیازهای متفاوتی به این پارامتر تعلق می‌گیرد. معمولا موهای کمتر از ۲ سانتیمتر امتیاز ۰ می‌گیرند. اگر طول آن‌ها بین ۲ تا ۵ سانتیمتر باشد امتیاز ۱ است و در صورتی که طول موها بیشتر از ۵ سانتیمتر شود، امتیاز ۲ به گرافت‌ها داده می‌شود.

مجموعه امتیازهایی که به این پارامترها داده می‌شود، تعیین می‌کند که آیا ناحیه انتخابی منطقه مناسبی برای برداشت است یا خیر. معمولا مناطقی که امتیاز کمتر از ۴ دارند از لیست حذف می‌شوند. امتیاز بین ۴ تا ۸ میزان موفقیت کاشت را به صورت نسبی افزایش می‌دهد و امتیاز بالاتر از ۸ بدان معنا است که این منطقه بهترین ناحیه برای برداشت گرافت‌ها است.

نتایج کاشت مو به روش BHT

با توجه به اینکه سرعت رشد موهای بدن با موهای سر تفاوت بسیاری دارد، مراحل نتیجه گرفتن از این روش کمی طولانی‌تر از دیگر روش‌ها است. به همین دلیل توصیه می‌کنیم که صبور باشید و اگر احساس کردید که موهای شما یکدستی خود را از دست داده‌اند نگران نشوید. در ادامه این بخش توضیح می‌دهیم که در هر مرحله بعد از کاشت باید انتظار چه نتایجی را داشته باشید.

یک ماه بعد از کاشت

ماه اول بعد از کاشت مو بیشتر صرف برطرف شدن عوارض و از بین رفتن دلمه‌ها و التهابات ایجاد شده می‌شود. در این زمان معمولا موها در فاز استراحت قرار دارند و تقریبا هیچ رشدی در آن‌ها دیده نمی‌شود یا موها بلافاصله بعد از رشد می‌ریزند. همین موضوع باعث می‌شود که متقاضیان تصور کنند که عمل کاشت مو برای آن‌ها موفقیت آمیز نبوده است و دیگر نمی‌توانند از آن نتیجه بگیرند؛ اما باید بدانید که این موضوع کاملا طبیعی است و در این زمان شما باید همه تمرکز خود را بر روی رعایت بهداشت و مراقبت از گرافت‌های تازه بگذارید.

سه ماه بعد از کاشت

معمولا رشد اولیه موها حدود 3 ماه بعد از کاشت به روش BHT صورت می‌گیرد. موهایی که در این زمان رشد می‌کنند بسیار نازک و کمرنگ هستند و حالتی تیغ تیغی به کف سر می‌بخشند؛ اما این تازه اولین قدم برای گرافت‌های کاشته شده است و شما باید به آن‌ها زمان بدهید تا با محیطی که تازه وارد آن شده‌اند وفق پیدا کنند و کم‌کم خود را نشان دهند.

۹ ماه بعد از کاشت

از بعد از ماه سوم که موها شروع به رشد می‌کنند، تفاوت رنگ و ضخامت موهای کاشته شده و موهای واقعی فرد بسیار به چشم می‌آید؛ اما بعد از گذشت ۹ ماه این مسئله تقریبا حل می‌شود و موهایی که اکنون کمی ضخیم‌تر شده‌اند و شباهت زیادی به موهای نواحی اطراف دارند دیده خواهند شد.

۱۲ تا ۱۸ ماه بعد از کاشت

در بیشتر افراد 1 سال بعد از کاشت BHT نتایج خود را نشان می‌دهند؛ اما بسته به سرعت رشد موهای بدن و ناحیه‌ای که برداشت از آن صورت گرفته است، ممکن است تا حدود 1 سال و نیم بعد از کاشت نیز رشد موها و تغییرات ادامه داشته باشد. در هر حال بعد از گذشت این مدت موهای شما شکلی کاملا یکدست و طبیعی پیدا کرده‌اند و می‌توانید از زیبایی و جذابیت واقعی آن‌ها لذت ببرید.

تفاوت بین BHT-FUE و کاشت مو به روش FUE

تکنیک لازم برای پیوند موهای بدن از روش کاشت موی FUE مشتق شده، و اساسا شامل گسترش ناحیه اهدا کننده به کل بدن می باشد. BHT در درجه اول در مواردی استفاده می شود که ناحیه اهدا کننده در سر، دیگر برای استخراج مواد اهدا کننده مناسب نیست یا به اندازه کافی متراکم نیست. در چنین مواردی، و در صورت برطرف شدن نیازهای فیزیکی، واحدهای فولیکولی را می توان به طور مستقیم از ناحیه های مختلف بدن – سینه، شکم و زیر ریش – استخراج کرده و به پوست سر پیوند داد. روش BHT-FUE فرصت های جدیدی را به ویژه برای افرادی فراهم می کند که مناطق اهداکننده شان مورد استفاده بیش از حد قرار گرفته باشد یا حتی بدلیل استفاده از روش های منسوخ، از بین رفته باشد.

کاندیدهای BHT می بایست شرایط فیزیولوژیکی خاصی را داشته باشند، بدین ترتیب که موهای بدن باید برای استفاده بر روی سر مناسب باشد. موهای بدن در چرخه های مختلف رشد وارد می شوند. با این که این تغییرات در طول زمان تا به حال از نظر علمی ثابت نشده است، تجربه خود ما اشاره به این مورد دارد. گرافت های گرفته شده از بدن، از لحاظ آناتومیک با موهای گرفته شده از سر تفاوت دارند. در حالی که گرافت های گرفته شده از سر به طور کلی شامل 1، 3 یا 5 مو هستند، در اغلب موارد گرافت های بدن تنها یک مو دارند.

جراح مو می بایست برای انجام چنین پیوندی، دانش و تجربه کافی از هر دو روش پیوند FUT و FIT را داشته باشد و برای موفقیت آمیز بودن چنین پیوندی، اصول اساسی خاصی را در نظر بگیرد. این موارد شامل نکات ذیل می شود:

  • استخراج صحیح موهای اهداکننده،
  • آماده سازی مناسب واحدهای فولیکولی،
  • ذخیره سازی بدون خطا و هیدراتاسیون پیوندهای استخراج شده،
  • کاشت بهینه با در نظر گرفتن جهت رشد و ترتیب پیوند ها،
  • بدست آوردن خط موی طبیعی،
  • رویکرد دقیق و استفاده از تکنیک مناسب، جهت به حداقل رساندن آسیب به پیوندها.

محدودیت‌های روش BHT

به عنوان یک روش، پیوند موی بدن هنوز موضوع تحقیق های زیادی به اندازه ای روش های FIT و FUT قرار نگرفته است. با توجه به فقدان تجربه و دانش، BHT باید به عنوان آخرین روش برای بهبود وضعیت موجود مورد توجه قرار گیرد. تجربه ما تا به امروز به میزان 70 تا 80 درصد میزان بقا اشاره دارد. شاید این مقدار کم به نظر برسد، اما برای بسیاری از بیماران این تنها گزینه است. بیمارانی که مایل به انجام کاشت مو به روش BHT هستند باید از این واقعیت مطلع باشند که هیچ قطعیتی وجود ندارد که درصد بالایی از ایمپلنت ها ریشه بزنند.

موهای بدن می توانند پس از پیوند، ساختار خود را تغییر دهند. در بیشتر موارد، آن ها طولانی تر و صاف تر می شوند، که به طرز جالب توجهی ساختار موی سر را به خود می گیرند. بیمارانی که مایل به درمان به روش BHT هستند، باید از این واقعیت مطلع باشند که این نوع درمان یک تلاش مرحله آخر بوده و احتمال موفقیت آن قابل پیش بینی نیست. این بدان معنی است که بیماران اقدام کننده پیوند موی بدن باید معیارهای خاصی از جمله TDI ذکر شده در بالا را داشته باشند. تحت شرایط خاص، این درمان نیز ممکن است برای بیمارانی که قبلا تحت پیوند قرار گرفته اند و نتایج آن کاملا غیر طبیعی به نظر رسیده، و زندگی عادی غیرممکن است، مناسب باشد.

این بدین معنی است که هر بیماری که مایل به انجام کاشت مو به روش BHT است، باید با جراح موهایش درباره این موضوع صحبت کند. به همین ترتیب، عمل باید توسط یک جراح موی کاملا توانا انجام شود، زیرا موفقیت پیوند موی بدن بستگی به تجربه، دانش و توانایی جراح دارد. در کلینیک ما، از موی قفسه سینه به عنوان موی اهدا کننده در این گونه پیوند استفاده می شود. با توجه به خطر بالای زخم شدن، ما موهای ریش را پیوند نمی دهد.

بدون شرح

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *